bised

[,enxhi'ni:ring] n 1. inxhinieri. 2. fig. keq. sajime; manovrime.

● engineering factory [,enxhi'ni:ring 'fæktëri] n. repart ndërtimesh mekanike

● engineering industries [,enxhi'ni:ring 'indëstri] n. industri e paisjeve

● engineering works [,enxhi'ni:ring wë:ks] n. shih engineering factory

● civil engineering ['sivël,enxhi'ni:ring] n. ndërtime komunale (ura, rrugë, porte), punë botore ( BOTORE f. bised., vjet. Zyrë që merrej me ndërtimin e me mirëmbajtjen e rrugëve, të ndërtesave shtetërore etj. dhe me punët komunale. Seksioni i botores. Inxhinieri (kryepunëtori) i botores.)

* * *

inxhinjeri

[song] n 1. këngë; give us a song na këndo diçka. 2. fig. hiçgjë, çikërrimë; I bought it for a song e bleva për një copë bukë/fare lirë/gati falas.

● song and dance amer., zhrg. a). justifikim; she gave him the same old song and dance ajo i përsëriti të njëjtin justifikim bajat; b). zhurmë, poterë; he made a great song and dance about... bëri shumë zhurmë për punën e...

● songbird ['songbë:d] n. zog këngëtar

● songbook ['songbuk] n. libër/përmbledhje këngësh

● song hit ['song hit] n. këngë e suksesshme

● Song of Solomon, Song of Songs ['song ëv 'solëmën, song ëv songs] n., hist. Këngë e mbretit Solomon (libër i veçant i Biblës)

● song thrush ['song thrash] n., zool. mullibardhë

● song writer ['song 'raitë:(r)] n. autor këngësh (poet, kompozitor); këngëtar-autor

● songfest ['songfest] n., amer. festival i këngës

● songless ['songlis] adj. jokëngëtar, që nuk këndon (zog)

● songster ['songstë:] n 1. këngëtar. 2.autor këngësh. 3. zog këngëtar

● songstress ['songstris] n. këngëtare

● for a song [fo: ë song] shumë lirë, gati falas, për një copë buke, fare xhaba, fare lirë, badiava. ( BADIHAVA ndajf. bised. 1. Falas. Merrte ( jepte) badihava. Hante badihava. Punonte badihava. 2. Shumë lirë, gati falas. E bleu ( e shiti) badihava. 3. fig. Pa dobi, kot së koti, kot; pa e marrë me gjithë mend dhe pa ndier përgjegjësi; në erë, në tym. Fliste ( bluante) badihava. Dëgjonte badihava. 4. përd. mb. Që kushton shumë lirë; që jepet falas ose pothuaj falas. Mall ( plaçkë) badihava.)

* * *

këngë

[syn·tax || 'sintæks] n. sintaksë

SINTAKSA merret me studimin e rregullave të bashkimit të fjalëve në togfjalësh e në fjali dhe të fjalive në periudhë.

SINTAKSË f. gjuh.

1. Pjesë e gramatikës, që studion mënyrat si lidhen fjalët në togfjalësha ose në fjali dhe vetë fjalitë ndërmjet tyre; lënda që jep njohuritë e kësaj pjese të gramatikës në shkollë; bised. teksti që përmban këto njohuri. Sintaksa e fjalisë ( e periudhës).

Rregullat e sintaksës. Studimet në fushën e sintaksës. Libri i sintaksës. Dha provimin e sintaksës. U botua " Sintaksa" e re.

2. Mënyra se si lidhen fjalët në fjali dhe fjalitë ndërmjet tyre në një gjuhë; veçoritë e përdorimit të pjesëve të ndryshme të ligjëratës në fjali; ndërtimi i fjalive në një gjuhë. Sintaksa e shqipes. Sintaksa e fjalisë. Sintaksa poetike. let. ndërtim i posaçëm i

fjalisë për t`i dhënë fuqi e gjallëri shprehjes.

* * *

sintaks

['sivël,enxhi'ni:ring] n. ndërtime komunale (ura, rrugë, porte), punë botore ( BOTORE f. bised., vjet. Zyrë që merrej me ndërtimin e me mirëmbajtjen e rrugëve, të ndërtesave shtetërore etj. dhe me punët komunale. Seksioni i botores. Inxhinieri (kryepunëtori) i botores.)

[fo: ë song] shumë lirë, gati falas, për një copë buke, fare xhaba, fare lirë, badiava. ( BADIHAVA ndajf. bised. 1. Falas. Merrte ( jepte) badihava. Hante badihava. Punonte badihava. 2. Shumë lirë, gati falas. E bleu ( e shiti) badihava. 3. fig. Pa dobi, kot së koti, kot; pa e marrë me gjithë mend dhe pa ndier përgjegjësi; në erë, në tym. Fliste ( bluante) badihava. Dëgjonte badihava. 4. përd. mb. Që kushton shumë lirë; që jepet falas ose pothuaj falas. Mall ( plaçkë) badihava.)

● I bought it for a song e bleva për një copë bukë/fare lirë/gati falas

● buy something for a song ( for a mere song, for an old) blej diçka për pesë para (badiava); blej falë diçka

[gram·mar || 'græmë(r)] gramatikë

GRAMATIKA është dega më e rëndësishme e gjuhësisë, sepse ajo studion strukturën e gjuhës e kjo është ana më themelore e gjuhës.

Me këtë fjalë kuptojmë shkencën që merret me studimin e rregullave të ndryshimit të fjalëve dhe të bashkimit të tyre në togfjalësh e në fjali.

Gramatika ndahet në dy pjesë: morfologji dhe në sintaksë.

MORFOLOGJIA merret me studimin e rregullave, sipas të cilave fjalët pësojnë ndryshime si dhe klasifikimin e tyre nëpër klasa.

SINTAKSA merret me studimin e rregullave të bashkimit të fjalëve në togfjalësh e në fjali dhe të fjalive në periudhë.

GRAMATIKË f. gjuh.

1. Tërësia e rregullave të ndryshimit të trajtave të fjalëve në një gjuhë dhe të lidhjes së fjalëve në fjali. Gramatika dhe leksiku. Gramatika e gjuhës shqipe. Rregullat e gramatikës. Studioj ( zotëroj, njoh) gramatikën e një gjuhe.

2. Degë e gjuhësisë që studion këtë tërësi rregullash (ndryshimin e trajtave të fjalëve, ndërtimin e togfjalëshave e të fjalive) dhe që përbëhet nga dy pjesë - nga morfologjia e sintaksa. Gramatika shkencore ( historike, krahasuese). Gramatikë normative ( përshkruese).

3. Lëndë mësimore që jep njohuritë e nevojshme të kësaj shkence në shkollë; bised. teksti që përmban këto njohuri. Gramatika e shkollave pedagogjike ( e klasës së pestë). Libri i gramatikës. Provimi i gramatikës. Bleu gramatikën. U botua një gramatikë e re.

['ministri ëv wë:k] Ministria e Shërbimeve Komunale/ e Punëve Botore

( BOTORE f. bised., vjet. Zyrë që merrej me ndërtimin e me mirëmbajtjen e rrugëve, të ndërtesave shtetërore etj. dhe me punët komunale. Seksioni i botores. Inxhinieri ( kryepunëtori) i botores.)

[waiz gai] gj.fol. qerrata (QERRATA m. sh. bised. 1. Njeri i zgjuar e i shkathët, por zakonisht dredharak e tinëzar. Të folur që bën, qerratai! I ditka të gjitha qerratai! Ia doli në krye, qerratai. Është qerrata i madh. 2. përk. Fëmijë i zgjuar e i gjallë, por pak i prapë. Eja këtu, o qerrata i babait. Ha vetë, qerratai. 3. Përd. mb. sipas kuptimeve të emrit. Qerrata djalë. Qerrata bari që ishte. 4. përd. mb. Që të sjell shqetësime e ngatërresa, që të nxjerr kokëçarje; i keq. Qerrata botë. Qerrata erë. Qerrata moshë. Qerrata duhan.)

['ræthful/ ri:thful] adj. i xhindosur, tërë xhinde ( XHINDOSUR mb. bised. 1. Që është zemëruar shumë, që është bërë si i tërbuar nga diçka; i ndërkryer. Kalë i xhindosur. U bë si i xhindosur. 2. Që shpreh zemërim e tërbim; i tërbuar, i marrë. Me zë të xhindosur. Erë e xhindosur.)

['ræthi, 'rothi] adj. i xhindosur, tërë xhinde. ( XHINDOSUR mb. bised. 1. Që është zemëruar shumë, që është bërë si i tërbuar nga

diçka; i ndërkryer. Kalë i xhindosur. U bë si i xhindosur. 2. Që shpreh zemërim e tërbim; i tërbuar, i marrë. Me zë të xhindosur. Erë e xhindosur.)