baş kıç vurmak

Look at other dictionaries:

• baş kıç vurmak — den, den. baştan gelen dalgalarla gemi, başı ve kıçı üzerinde inip kalkmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük