терзаясь душой

ἀλύουσ΄ ἀπεβήσετο Hom. — она ушла потрясенная;

ἦ ἀλύεις, ὅτι Ἶρον ἐνίκησας ; Hom. — уж не спятил ли ты от радости, что победил Ира?;

(παρὰ τὰς ὄχθας Luc.)

(ἐν τοῖς περιπάτοις Plut.)

(φῶτας Ἀρηϊφάτοος Hom.; σὰρξ κατεδηδεσμένη Plut.)

(οἶκον, κτῆσιν Hom.)

ὃν θυμὸν κατέδων Hom. — терзаясь душой

ἀ. σαρχός Plut. — физическое здоровье

ἐπ΄ ἀβλαβίῃσι νόοιο HH. — не кривя душой, без задних мыслей

(τινι Hom., Trag., Thuc., Plat.)

οὐκ ἀ. Pind. — небезызвестный, славный;

ἀ. τινος Pind., Theocr., Arst. — незнакомый с кем(чем)-л.;

(ἁ. καὴ καθαρῶς HH., Hes.)

(σοφία Pind.; σπονδαί Thuc.; παρηγοριαι Aesch.; λόγοι Eur.; εἰράνη Arph.; ἔντευξις Plut.)

(τι Pind.)

(τι ὑπέρ τινος Dem. и ἔκ τινος Luc.)

(ἄνω καὴ κάτω Plat.)

ἀλγήσας ὀδύνῃσι Hom. — терзаемый страданиями;

ἀ. διά τι Her. — быть больным вследствие чего-л.;

σιωπῇ ἀ. περί τινος Eur. — молча страдать от чего-л.;

ἀ. ἔχε θυμόν Hom. — смущение овладело душой (каждого), (все мы) были поражены

(ἀνθρώπους Hom.; ἵππους ἱδρῶτι περιρρεομένους Plut.)

(σῶμα ἀναψυχόμενον Plat.)

(ναῦς Her., Xen.; ἱδρῶτα, αὐλαίας Plut.)

ἀνδράποδα πάντα, καὴ δοῦλα καὴ ἐλεύθερα Thuc. — все военнопленные, - как рабы, так и свободнорожденные

(κόρη Anth.)

(φρόνημο καὴ γ. Soph.)

οὐ γνῴμαν ἴσχεις …;

τῆς αὐτῆς γνώμης εἶναι или ἔχεσθαι, тж. τῇ γνώμῃ εἶναι Thuc. — быть того же мнения, но ταύτῃ τῇ γνώμῃ πλεῖστός εἰμι Her. я решительно склоняюсь к тому мнению;

πρός τι τέν γνώμην ἔχειν Thuc. — быть склонным к чему-л.;

(γνώμην εἰσφέρειν Her. и προθεῖναι Thuc.)

τίνα ἔχων γνώμην ; Her. — с каким намерением?;

κοινῇ γνώμῃ χρεώμενοι Her. — согласно общему решению

(γνώμην τινὸς ἐμπιπλάναι и ἐκπιμπλάναι Xen.; βιασθῆναι παρὰ γνώμην Plut. - ср. 3)

(αἱ τῶν ποιητῶν γνῶμαι Aeschin.)

(πρὴν ἢ διαφλέγεσθαι τὰ ἱμάτια Plut.)

(τὰς ψυχάς Plut.)

(τινά Hom., Arph., Plat.)

φύσει ἐπεγρηγορώς Plut. — (почти) всегда бодрствующий, мало спящий

(τὸ πάλαι κείμενον κακόν Soph.; πόλεμον εὕδοντα Solon ap. Dem.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(Ἄρης Anth.)

τὸν λίπε θ. Hom. — его оставила жизнь;

θ. ἐστί или γίγνεταί μοι Her. — мне хочется, мне нравится;

πλησάμενος θυμὸν ἐδητύος καὴ ποτῆτος Hom. — утолив голод и жажду пищей и питьем

ᾔδεε κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο Hom. — (Менелай) знал в душе (ясно сознавал), как взволнован брат;

θ. πρόφρων Hom. — открытая душа, откровенность;

(μένος καὴ θ. Hom.)

(μέγας Hom., NT.; ὀξύς Soph.; τῶν πρεσβυτέρων οἱ θυμοὴ ὀξεῖς μέν, ἀσθενεῖς δέ Arst.)

κατόμοσόν νυν ταυτά μοι Arph. — поклянись же мне в этом;

(τινι Arst. и μετά τινος Soph.)

(κακοῖς τινος Eur.)